ΑΠΟΡΙΕΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

 -ΑΠΟΡΙΕΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ-

Πως θα γνωρίσω τον εαυτό μου;

Τι θα του πω όταν συναντηθούμε;

Θα μιλήσουμε για τα λάθη;

Θα θυμηθούμε τις πληγές;

Τρομάζω στην ιδέα, είναι ευκολότερο να γνωρίζω ανθρώπους, και είναι ακόμη ευκολότερο να τους γνωρίζω στο διαδίκτυο. Θα βάλω τις καλές μου φωτογραφίες, θα γράψω έξυπνα λόγια και θα φροντίσω να είμαι χαμογελαστή. Θα πατώ τα πλήκτρα και εκείνα θα σχηματίζουν λέξεις, τις σωστές λέξεις αυτές που πάντα ήθελα να πω για μένα, αλλά δεν μπορούσα, δεν με άφηναν.... άλλοτε οι συμπεριφορές των άλλων και άλλοτε η επιμονή μου να είμαι αρεστή.

Τώρα θα τις γράψω όλες και θα είναι οι καλύτερες, και θα είμαι και εγώ καλύτερη στο διαδικτυακό μου κόσμο.

Έτσι θα νιώθω όμορφα, θα νιώθω αρεστή και με λίγη ακόμη υπομονή και προσπάθεια θα νιώθω και επιθυμητή.

Θα είμαι ο ιδανικός εαυτός μου.

Θα με συμπαθούν όλοι, ίσως και να με θαυμάζουν, μπορεί και να με ζηλεύουν.

Ναι έτσι θα γίνει θα με φτιάξω από την αρχή και θα με κάνω υπέροχη!

Τι εννοείς το βράδυ μόνη στο δωμάτιο πως θα νιώθω; Γιατί με ρωτάς;

Θα νιώθω όμορφα, θα κοιμάμαι χαρούμενη...

Τι σημασία έχει πως νιώθω το πρωί που ξυπνώ;

Γιατί ρωτάς αν θα νιώθω ο εαυτός μου ;

Τόσα χρόνια που ήμουν ο εαυτός μου τι κέρδισα; μου λες τι κέρδισα; Να σου πω εγώ τι κέρδισα, απογοητεύσεις κέρδισα, πληγές κέρδισα, ήττες κέρδισα.

Ναι όταν είμαι εγώ χάνω... και εγώ δεν θέλω άλλο να χάνω, κουράστηκα!

Ναι μιλώ συνεχώς για όσα μου έχουν συμβεί, για όσα μου έχουν κάνει οι άλλοι, και δεν είναι λίγα, εσύ το ξέρεις καλύτερα.

Δεν σε γνώρισα, συνεχώς με κατηγορείς πως δεν σε γνώρισα... λες και είμαστε ξένοι.

Αν σε γνωρίσω λες, εσύ το λες, και κοιτάξω βαθιά μέσα μου, και δω όλα τα λάθη μου και καταλάβω γιατί τα έκανα, και μάθω για πόσα δεν έφταιγα, θα νιώσω καλύτερα.

Να βάλω, λες, το εαυτό μου (εσένα δηλαδή) στο προσκήνιο και να τον παρατηρώ, να τον μαλώνω και να τον κανακεύω, αυτό μου λες δηλαδή;

Επιμένεις τάχα ότι στο τέλος θα σε αγαπήσω και θα σε φροντίσω με το ίδιο πάθος που φρόντιζα τους άλλους τόσο καιρό...

και συνεχίζεις,

ότι αν σε γνωρίσω θα αλλάξω, θα αλλάξουν και οι άλλοι γύρω μου και θα ανοίξω ένα παράθυρο να έρθουν καινούριες στιγμές στη ζωή μου που θα τις αξίζω.

Παραμύθια μου φαίνεται λες και εσύ, όπως και οι άλλοι.

Με πιέζεις και ξέρεις πως από εσένα δεν μπορώ να ξεφύγω, ναι το ξέρω μην φωνάζεις, ναι για να το σκέφτομαι και να το ‘’συζητάμε’’ με απασχολεί.

Τι εννοείς πως αφού γνωριστούμε μετά θα έχω την ευθύνη για την ευτυχία και την δυστυχία μου;

Και δεν θα κατηγορώ συνεχώς τους άλλους;

Δεν θα παραπονιέμαι διαρκώς;

Δεν θα φοβάμαι;

…………………….

(αν νιώθετε μερικά από τα παραπάνω, είναι μια καλή αρχή, το να μην βολεύεσαι είναι πάντα μια καλή αρχή για την αυτογνωσία)

Ι.Κ