Δηλαδή σκοτώνουν τα καλά παιδιά;

 




Δηλαδή σκοτώνουν τα καλά παιδιά;
Δεν το πιστεύω, ούτε εσύ το πιστεύεις έτσι δεν είναι;
Δεν με συμφέρει να το πιστέψω, ο πιλότος τα είχε όλα, όμορφος, πετυχημένος, νέος, με ωραίο σπίτι, με ακόμα πιο ωραίες φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο πιλότος είναι ο ορισμός του καλού παιδιού που πρέπει να βρεις και να κάνεις οικογένεια.


Είναι αυτός που θα σε κάνει και θα σε έχει βασίλισσα.


Ένα τέτοιο με έμαθαν να ψάχνω από μικρό κοριτσάκι. Στα παραμύθια ήταν ο ευαίσθητος πρίγκηπας που θα με ξεχώριζε από την κοινωνική τάξη (την μεσαία φυσικά) και θα με έβαζε στο πλευρό του χωρίς να υπολογίσει τίποτα. Γιατί θα με αγαπούσε ασφαλώς και η αγάπη όλα τα κερδίζει. Μεγαλώνοντας ήταν ο καλός συμφοιτητής που έπρεπε να διαλέξω, ο σοβαρός, ο μετρημένος που θα κοιτάξει να πάρει το πτυχίο του και να βρει σίγουρα μια καλή δουλειά με μέλλον.


Αν δεν τον βρήκα μέχρι τα 25, τότε έπρεπε να πάρω κάποιον που να είναι καλό παιδί και να έχει μια σίγουρη (δική του κατά προτίμηση) δουλειά. Να μαζευτώ να κάνω οικογένεια, να με αγαπάει και να βγάζουμε ωραίες φωτογραφίες στα νησιά, να τις βλέπουν οι φίλοι μας.


Αν τυχόν έβρισκα και έναν σαν το πιλότο της ιστορίας μας, ε τότε πια αυτό θα ήταν λαχείο. Θα εξασφάλιζα μια ευτυχισμένη ζωή, με τις σωστές φωτογραφίες από τα νησιά εννοείται, και κατά πάσα πιθανότητα του εξωτερικού τα νησιά.
Βέβαια αν γινόταν αυτό δεν θα τολμούσα να μην είμαι ευτυχισμένη όπως λέει το σενάριο. Αφήστε που και να τολμούσα θα μου πέρναγε γρήγορα. Πλήθος θα μαζευόταν οι φωνές γύρω μου:


‘’Καλά δεν βλέπεις πόσο τυχερή είσαι; είναι δυνατόν να έχεις παράπονο’’;


‘’ Είναι πολύ κάλος και σε αγαπάει, όλα στα παρέχει, τι άλλο θέλεις πια’’.


‘’Τι θα πει δεν περνάς καλά; Εγώ μια χαρά σε βλέπω. Ξέρεις πόσες θέλουν την τύχη σου’’;


‘’Έχεις ένα παιδί μαζί του που θα μεγαλώσει στα καλύτερα, που νομίζεις ότι θα πας αν μείνεις μόνη σου’’;


Αυτά και τόσα ακόμη που ο κατάλογος είναι ατελείωτος, θα με έκαναν να μην μιλάω. Θα άρχιζα να σκέφτομαι πως σίγουρα δεν είμαι καλά για να διαφωνώ με τόσους ανθρώπους, με την κοινή γνώμη και την κοινή λογική. Θα σταματούσα να μιλάω και θα συνέχιζα να χαμογελάω στις φωτογραφίες.


Μέσα μου θα πνιγόμουν γιατί μπορεί να σταματήσω να μιλάω, αλλά δεν μπορεί να σταματήσω να νιώθω διαφορετικά. Συχνά θα αναρωτιόμουν τι παραπάνω ζητάω αφού βρήκα ένα τόσο καλό παιδί, μήπως κάτι δεν πάει καλά με εμένα.
Ούτε σκέψη φυσικά πως με κάποιον ‘’παρακάτω’’ από το καλό παιδί ίσως να ήμουν ευτυχισμένη, ίσως να μην έκανα παιδιά και να γύριζα με σανδάλια στις παραλίες, ίσως να μην βγάζαμε φωτογραφίες και να μην έβλεπαν οι άλλοι την ευτυχία μας.


Βέβαια αν δεν την βλέπουν οι άλλοι την ευτυχία μας πως θα ξέρουμε ότι υπάρχει;
Ίσως τις νύχτες να αγκαλιαζόμασταν σφιχτά χωρίς να μιλάμε και χωρίς να κάνουμε μεγάλα σχέδια, και ίσως τότε η ευτυχία να κοίταζε εμάς σαν φωτογραφία. Ίσως...


Όμως όλοι (ή καλύτερα οι περισσότεροι) συμφωνούν πως ένα καλό παιδί σαν τον πιλότο είναι ένα λαχείο που εξασφαλίζει την ευτυχία. Είναι πολλοί και ίσως να ξέρουν καλύτερα, τι να πω...


Σάμπως κι αν πω... όλοι θα σπεύσουν να μου πουν ‘’σώπα’’ ‘’σσσς’’ , μην λες τέτοιες κουβέντες.


Σώπα, σσσς.


Το μόνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι πως η Καρολάιν κάνει πολύ καλό σώπα πλέον.


Η αγάπη δεν λερώνει, δεν πληγώνει και δεν εξασφαλίζεται, δεν αποτυπώνεται σε φωτογραφίες και δημοσιεύσεις, αυτό ίσως να σας έλεγε σήμερα.


Η Καρολάιν που ήταν στην δεύτερη δεκαετία της ζωής της.


Όσο για μένα μην νοιάζεστε δεν έτυχε να γνωρίσω κανέναν τόσο καλό παιδί, οι άνδρες που γνώρισα ήταν ανθρώπινοι, άλλοτε πολύ καλοί και άλλοτε καθόλου. Είχαν ελαττώματα και κουσούρια. Δεν μου εξασφάλισαν την ευτυχία, αν και βγάλαμε μερικές όμορφες φωτογραφίες.


Στο νησί που ζούσα τα προηγούμενα χρόνια ένας τέτοιος ανθρώπινος και σπουδαίος άνδρας μου έμαθε που να βρίσκω την ευτυχία, μόνη μου όταν χρειάζεται και νομίζω με γλίτωσε μια και καλή από τα καλά παιδιά.


Ιωάννα Κατσιμίγα
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις