Μην σε νοιάζει αν είσαι όμορφη.

 Όταν ξαπλώνεις δίπλα στην θάλασσα να μην σε νοιάζει αν είσαι όμορφη.

Αν μπορείς να αφήσεις το σώμα σου να νιώσει την άμμο ή το βράχο, το βλέμμα σου να χωθεί στο τοπίο και το αυτί σου να γεμίσει με τον ήχο της θάλασσας, μην σε νοιάζει αν είσαι όμορφη.

Αν μπορείς να ξαπλώσεις δίπλα στην θάλασσα όλες τις ανασφάλειες , τις ανησυχίες σου, τους φόβους και τις κοφτές ανάσες που παίρνεις, να τις απλώσεις εκεί να τις πάρει το κύμα να τις βυθίσει μεσοπέλαγα, τότε μην σε νοιάζει αν είσαι όμορφη.

Αν μπορείς να ανταλλάσσεις φιλιά με το βλέμμα, αν οι λέξεις σου είναι μια ζεστή αγκαλιά, αν έμαθες να συγχωρείς χωρίς να στο ζητήσουν, αν ακόμη θέλεις να μοιράζεσαι τα τσιγάρα, τον οργασμό και τα αστεία σου με έναν άνθρωπο, τότε μην σε νοιάζει είσαι σίγουρα όμορφη.

Αν κατάλαβες και φεύγεις πριν να έρθει η στιγμή να περισσεύεις, στον έρωτα, στην φιλία, στην συμπάθεια, τότε να μην σε νοιάζει, θα είσαι όμορφη πάντα.

Φωτογραφία:

Walid Ebeid - «Ο μετανάστης»