Από το φιλί στο καρφί.

 

Η αγάπη σφραγίζεται στο φιλί, μια άτυπη συμφωνία πίστης και αποδοχής είναι το φιλί των εραστών.

Σφραγίζω με τα χείλη μου υπόσχεση, να είμαι εδώ να γεμίζω το μαζί με το χρόνο μου, τα χέρια, το σώμα, τις λέξεις και την ανάσα. Μικρές πληροφορίες που μεταφέρονται σιωπηλά ανάμεσα στα χείλη όταν σμίγουν.

Φιλί στο φιλί, γλυκαίνει η ψυχή του ανθρώπου, ηρεμεί. Βρίσκει τόπο η πίστη να μεγαλώσει, μικραίνουν οι άμυνες, αφήνεται ο άνθρωπος να νιώθει και να φέρεται ελεύθερα. Σου συστήνει τον εαυτό του και τον χαρακτήρα του.

Όμως αρκετές φορές η αλήθεια του άλλου δεν ταιριάζει με τις προσδοκίες μας. Με όσα είχαμε αυθαίρετα υποθέσει ότι είναι ο άλλος και όσα μαζί θα ζήσουμε. Θολώνει λίγο το όνειρο μας, μπροστά στην πραγματικότητα, και είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό.

Γιατί όμως δυσκολευόμαστε να το δεχθούμε;

Η αποδοχή είναι το δυσκολότερο βήμα στην αγάπη. Θέλω να είσαι όπως σε έπλασαν οι ανάγκες και τα απωθημένα μου. Έτσι σε ερωτεύτηκα, όπως θα ήθελα να είσαι.

Με δυσκολεύει η αλήθεια σου. Τι θα πεί μ’ αγαπάς με τον δικό σου τρόπο;

Πως να κάνω χώρο μέσα μου, να σταθούν τα λάθη και οι ατέλειες σου;

Δεν με βολεύει η αλήθεια σου, πρέπει να αλλάξω, να συγχωρήσω, να καταλάβω. 

Σ’ αγαπώ για να ταιριάζεις με όσα θέλω, σε φιλώ στα χείλη και επιθυμώ όσα νομίζω πως είσαι. 

Νιώθω πως με πρόδωσες, με εξαπάτησες, με αναγκάζεις να εξελιχθώ και δεν θέλω.

Σε φιλώ λιγότερο πια. Δεν θέλω να υπόσχομαι τίποτα στην αλήθεια σου. 

Σε φιλώ και σε αποχαιρετώ χωρίς να το καταλαβαίνω.

Γεμίζω παράπονα, που τις περισσότερες φορές δεν σου επικοινωνώ, φωτίζω και ασχολούμαι συνέχεια με όσα δεν κάνεις.

Σκέφτομαι συνεχώς πως δεν μου δίνεις όσα χρειάζομαι. Ξαφνικά έχω γίνει ένα τεράστιο εγώ που χρειάζεται για να αγαπά. Που απαιτεί για να δίνει. Που το φιλί δεν είναι πράξη έρωτα, άλλα τραπεζογραμμάτιο που η αξία του ολοένα και πέφτει.

Σε προδίδω για να μην αλλάξω. Είναι πιο εύκολο έτσι. 

Καρφιά θα γίνουν οι προσδοκίες μου να χωθούν στις παλάμες σου. Έτσι που τις διέψευσες. 

Σε φιλώ και σε καταδικάζω να σηκώσεις τον σταυρό της αλήθειας σου.

Δεν θέλω να ταιριάξω με το διαφορετικό σου, δεν γνωρίζω το καινούριο μονοπάτι, φοβάμαι να συνεχίσω να σε αγαπώ με έναν τρόπο που δεν μου έχουν μάθει.

Απομακρύνομαι.

 Παρατηρώ πως με δείχνουν και ψιθυρίζουν  την λέξη ‘’Ιούδας’’, δεν καταλαβαίνω.

Κάποιο λάθος κάνουν...